In zijn boek Childbirth Without Fear, voor het eerst gepubliceerd in de jaren ’40, bracht dr. Grantly Dick-Read de principes van natuurlijke voorbereiden op bevalling onder de publieke aandacht. Zijn filosofie was om te proberen angst en spanning, en de pijn die het gevolg was van deze opties, te verminderen en hopelijk te elimineren door middel van goed onderwijs en emotionele steun.
De Grantly Dick-Read-methode leerde vrouwen omgaan met spanning, maar legde sterk de nadruk op het feit dat kennis angst wegneemt en spanning voorkomt, wat op zijn beurt pijn beheerst.
Om dit te helpen, ontwikkelde hij instructiecursussen met ademhalingscontroleoefeningen en ontspanning van spieren, informatie over wat te verwachten in een normale situatie en wat vrouwen kunnen doen om zichzelf te helpen.
Zijn methode leerde moeder ook steun te zoeken in de vorm van begeleiding, geruststelling en medeleven. Toegegeven, Dick-Read legde veel nadruk op de voorbereiding op het ouderschap en de bevalling zelf.
Psychoprofylaxe
Dit omvat training in ademhalingsmethoden als voorbereiding op de bevalling. De technieken werden gepionierd in Rusland en in het Westen geïntroduceerd door Dr. Fernand Lamaze. De Lamaze-methode is verreweg het populairst in de Verenigde Staten en vormt de basis voor de leer van de National Childbirth Trust in Groot-Brittannië.
Het moedigt de vrouw aan om verantwoordelijkheid voor zichzelf te nemen, om een partnerschap aan te gaan met haar metgezellen, vrienden en hulpverleners. Het hecht veel waarde aan teamwerk. De vrouw moet haar lichaam tijdens de zwangerschap voorbereiden met speciale oefeningen en ze moet haar geest trainen om automatisch te reageren op elk type samentrekking dat ze tijdens de bevalling zal voelen.
Haar partner fungeert als coach en als emotionele steun. Van hem wordt verwacht dat hij samen met de aanstaande moeder de cursus bijwoont en thuis met haar samenwerkt aan de conditioneringsoefeningen, en hij coacht, troost en troost haar tijdens de bevalling en de bevalling.
De Leboyer-filosofie
Dit is gebaseerd op verschillende basisregels en heeft meer betrekking op de baby dan op haar moeder en haar voortgang tijdens de bevalling. Dr. Frederick Leboyer stelt in zijn boek Birth Without Violence dat de pasgeboren baby alles voelt en alle emoties eromheen weerspiegelt – woede, angst, ongeduld enzovoort – en dat de baby extreem gevoelig is door zijn huid, zijn oren, zijn ogen. .
Om die reden is hij van mening dat alle stimulatie van de baby tot een minimum moet worden beperkt met weinig licht, weinig geluiden, weinig handelingen en onderdompeling in water op lichaamswarmte, zodat de binnenkomst van de baby in de wereld net zo weinig verschilt van zijn leven in de wereld. baarmoeder mogelijk.
Deze leer is namelijk niet helemaal in overeenstemming met de fysiologie van wat er gebeurt op het moment van de geboorte van de baby. Het is contact met lucht bij een andere temperatuur dan de lichaamstemperatuur waardoor de baby zijn eerste slok lucht neemt om de initiële cruciale functie van de longen op gang te brengen en ervoor zorgt dat de bloedcirculatie van de baby verandert van een foetale in een volwassen bloedsomloop.
Het is ook gewoon niet waar om te zeggen dat het gehoor van een baby zo gevoelig is dat het wordt verstoord door geluiden om zich heen. Het geluid van de baarmoedervaten in de baarmoeder lijkt op een luide stofzuiger. Leboyer gelooft ook dat de moeder een “vijand en een monster” is voor het kind, het drijft en verplettert in de geboortegang. Hij vergelijkt haar met een folteraar. Veel vrouwen maken bezwaar tegen deze opvatting omdat het de rol van de moeder minimaliseert of zelfs vermindert.
Leave a Reply